Maak kennis met Faido, mijn lieve ex-collega, maatje in alles en zeg nou zelf hunk eerste klas. Een hunk was hij vanaf dag 1, de rest heeft enorm moeten groeien en we zijn van ver gekomen.

Faido was onze eerste hond en hij was de onzekerste uit het nest. Wij zouden hem omhoog kunnen trekken, zodat hij uit zou groeien tot een stabiele hond. Dit heeft ontzettend veel voeten in aarde gehad. Ik was alles behalve een stabiele hondeneigenaar, onzeker en vol stress, ik had werkelijk geen idee hoe ik met hem om moest gaan en wat ik aan het doen was. Dit resulteerde in uitvallen, blaffen en dus compleet uit zijn stekker gaan.

De kop in drukken, gentle leader en later een slipkoord om en laten zien dat jij de baas bent. Dat werd mij ernstig duidelijk gemaakt. Zal dit de oplossing zijn dacht ik? Het voelde echt niet goed, maar goed de professional zal het wel weten en ik ben maar een leek, was mijn beredenering.  Ik volgde braaf de adviezen op, maar helaas had dit geen positieve uitwerking en het werd alles behalve beter.

Na lang zoeken en stunten hebben we het speuren ontdekt. Hierin kon Faido non-verbaal communiceren en hoefde ik hem “alleen” maar te lezen, volgen en volledig te vertrouwen. Dat vertrouwen duurde een tijd, maar toen dat eenmaal lukte voelde ik een vlammetje aanwakkeren en daar was het begin geboren van een intense connectie waar ik eigenlijk naar opzoek was.

Wat heb ik van deze ervaring geleerd, luister altijd naar je gevoel. Voelt het niet goed, ga dan op zoek naar een oplossing die bij je past, die is er altijd. Soms is het alleen even zoeken naar waar hij is.