Maak kennis met Faido, mijn lieve collega, maatje in alles en zeg nou zelf hunk eerste klas. Een hunk was hij vanaf dag 1, de rest heeft enorm moeten groeien en we zijn van ver gekomen.

Faido is onze eerste hond en hij was de onzekerste uit het nest. Wij zouden hem omhoog kunnen trekken, zodat hij uit zou groeien tot een stabiele hond. Dit heeft ontzettend veel voeten in aarde gehad. Doordat ik geen stabiele hondeneigenaar was, ik had geen idee wat ik moest doen en wat ik aan het doen was, daardoor vond hij dat hij alles met name op straat moest regelen. Uitvallen, blaffen en beter gezegd rotzooi trappen.

De kop in drukken, slipkoord om en laten zien dat jij de baas bent. Dat werd mij ernstig duidelijk gemaakt. Mijn hart brak, maar zij waren de proffesionals en ik was maar een leek. Ik volgde braaf de adviezen op, maar helaas had dit geen positieve uitwerking en het werd alles behalve beter.

Na lang zoeken en stunten hebben we het speuren ontdekt. Hierin kon Faido non-verbaal communiceren en hoefde ik hem “alleen” maar te volgen en volledig te vertrouwen. Dat vertrouwen duurde even, maar toen dat eenmaal lukte voelde ik een vlammetje aanwakkeren en daar was de warme connectie die ik altijd al zocht.

Wat heb ik van deze ervaring geleerd, luister altijd naar je gevoel. Voelt het niet goed, ga dan op zoek naar een oplossing die bij je past, die is er altijd. Soms is het alleen even zoeken naar waar hij is.